Rigby | Wilfred
Biografie
Wilfred Rigby sneuvelde op 6 oktober 1944 bij het veerhuis in Oeffelt. Hij was toen 26 jaar oud. Hij was Lance Serjeant bij het 7e North Staffordshire Regiment en het 2e Bataljon van het Lincolnshire Regiment (dienstnummer 5051273). Hij werd aanvankelijk begraven op het dorpsplein in Haps en op 18 juli 1946 herbegraven in graf I. D. 4 op Overloon CWGC Cemetery. De inscriptie op zijn graf luidt: “Greater love hath no man than like this “.
Familieachtergrond
Hij was de zoon van Noah en Elizabeth Rigby, echtgenoot van Hilda Rigby-Machin en vader van zoon Geoffrey, die in november 1944 werd geboren.
Hij had twee broers, Kenneth en Douglas.
Wilfred werd geboren in Stoke on Trent, 28 Pitt Street East, Burslem. Het gezin verhuisde vóór 1928 naar 28 Collinson Road, Goldenhill, Stoke on Trent, en vervolgens naar 39 Wharf Street, Middleport, Burslem, Stoke on Trent .
Wilf ging tot 1932 naar Middleport Senior school.
Hij werkte bij de aardewerkfabriek Henry Doulton and Sons in Nile Street, Burslem, Stoke on Trent, waar hij potterie in de flessenovens plaatste waar de pottenbakkerij bekend om stond.
Op 20 oktober 1939 ging hij als infanterist in dienst bij het North Staffordshire Regiment. Hij trouwt met Hilda Machin op 7 januari 1940. Zijn zoon Geoffrey wordt op 29 november 1944 geboren.
Hij vocht met het North Staffordshire Regiment, 6th Bn. en het Lincolnshire Regiment, 2nd Bn.
Herinneringen door zijn zoon Geoffrey
Geoffs vader, Wilfred Rigby, was een Lance Sergeant in het Britse leger en was slechts 26 toen hij stierf. De vrouw van Wilfred, de moeder van Geoffrey, ontving in 1946 een oorlogsgratificatie van £35 8s 0d en vele telegrammen en condoleancebrieven, waaronder een van Doulton. Geoff werd een maand na Wilfreds dood geboren en weet weinig van de militaire geschiedenis van zijn vader. Hij heeft onlangs een doos van zolder gehaald die vol zat met foto’s, liefdesbrieven en verjaardagskaarten die Wilfred aan zijn vrouw stuurde. Er waren ook brieven en documenten met betrekking tot Wilfreds dood die hebben geholpen om een beeld te vormen van de gebeurtenissen in die tijd.
Hij had bij de Doulton fabriek gewerkt als ‘placer’ voordat hij werd ingelijfd bij het North Staffs Regiment. Zijn legernummer was 5051273 en hij werd begraven in Overloon, Holland.
In 1966, twintig jaar later, kwam Geoff’s moeder een artikel tegen in de Sentinel waarin een reis werd aangekondigd die door het British Royal Legion naar Nederland was georganiseerd om de oorlogsgraven te bezoeken. Het was de 100e pelgrimstocht die door het Nederlands Oorlogsgravencomité werd georganiseerd. Geoff en zijn moeder gingen vier dagen naar Nederland en logeerden bij mevrouw Harmsen en haar gezin in Nijmegen aan de Groenestraat 344. Geoff kon de laatste rustplaats van zijn vader bezoeken en deelnemen aan een herdenkingsdienst.
Hij is sindsdien niet meer in Overloon geweest, maar hoopt in de toekomst terug te keren. Geoffrey heeft 2 zoons en een paar kleinkinderen.
Geoff Rigby
Militaire carrière
In 1939 werd Wilfred Rigby ingeschreven bij het 6e bataljon van het North Staffordshire Regiment. Het North Staffordshire Regiment bestond op dat moment uit twee reguliere en twee territoriale bataljons: het 1e en 2e reguliere bataljon en het 6e en 7e territoriale bataljon.
De twee territoriale bataljons maakten deel uit van de 176e Infanteriebrigade (die zowel het 6e en 7e North Staffords als het 7e South Staffords omvatte) van de 59e (Staffordshire) Infanteriedivisie. De divisie trainde vele jaren in het Verenigd Koninkrijk totdat ze in juni 1944 in Normandië landde als onderdeel van Operatie Overlord, waar ze vocht in de Slag om Caen en een uitstekende reputatie verwierf tijdens Operatie Charnwood en de Tweede Slag om de Odon.
Alleen het 6e Bataljon landde echter in Frankrijk, aangezien het 7e Bataljon in 1942 naar elders was overgeplaatst en in de 176e Brigade was vervangen door het 7e Royal Norfolks. Het 6e Bataljon was nog geen twee maanden in Frankrijk toen het in augustus 1944, samen met andere infanterie-eenheden van de 59e Divisie, werd ontbonden om andere Britse eenheden van versterking te voorzien, vanwege een ernstig tekort aan infanterieversterkingen in het hele leger op dat moment. Waarschijnlijk werd Wilfred daarom toegewezen aan het 2e bataljon van het Lincolnshire Regiment.
Dit bataljon nam ook deel aan de landingen op D-Day in juni 1944 en was vervolgens betrokken bij de hele campagne in Normandië, waarbij het deelnam aan Operatie Charnwood en Operatie Goodwood.
Ze bleven tot 15 september in Normandië. Daarna namen ze deel aan de opmars door België en Nederland met als doel de luchtlandingstroepen te ondersteunen die betrokken waren bij Operatie Market Garden, die uiteindelijk niet volledig slaagde na het mislukken van de verovering van de brug bij Arnhem eind september.
Op 16 en 17 september trok het bataljon België binnen in de buurt van Bergen. Ze ondervonden een enthousiast onthaal door de burgerbevolking, vooral in het gebied bij de Belgische grens. Vervolgens sloten ze zich aan bij de pogingen om het Scheldekanaal over te steken, waar alle bruggen door de vijand waren opgeblazen. Samen met andere regimenten slaagden ze in deze moeilijke taak ondanks tegenstand en op 19 september was een brug voltooid. Het bataljon trok op 20 september verder naar Achel, waar alle manschappen een nacht onderdak konden vinden, en de volgende dag naar Hamont, waar ze bleven tot 25 september, terwijl de 11e Pantserdivisie Deurne in Nederland veroverde. Het bataljon trok die dag naar Deurne en nam samen met het 2e Bataljon Royal Ulster Rifles het stokje over van de 11e Pantserdivisie. Ze bleven in dit gebied en raakten soms in gevecht met de vijand die zich aan de oostkant van een kanaal bevond. Op 29 september trokken ze noordwaarts naar Milheeze en vervolgens op 1 oktober naar Haps.
De basis van het 2e Lincolnshire Regiment bleef van 1 tot 12 oktober in Haps. Van daaruit werden pogingen ondernomen om de westkant van de Maas tussen Cuijk en Oeffelt te zuiveren. Dit gebeurde samen met het 2e Bataljon Royal Ulster Rifles, het 1e Bataljon King’s Own Scottish Borderers en het 3e Verkenningsregiment (9e Brigade 3e Infanteriedivisie).
Tussen 1 en 7 oktober werd het Veerhuis in Oeffelt herhaaldelijk bezet door de vijand en vervolgens heroverd door Britse troepen. Patrouilles van het 2nd Lincolnshire Regiment ontdekten dat het Veerhuis opnieuw in Duitse handen was gevallen. Ondanks zware Britse artilleriebeschietingen bleven Duitse troepen ook rond de steenfabriek in Milsbeek verschijnen.
Op 4 en 5 oktober werd de schoorsteen van de fabriek in Milsbeek uiteindelijk neergehaald en werd de kerk in Middelaar tot puin geslagen. Op 6 oktober lanceerde het 2nd Lincolnshire Regiment opnieuw een aanval op het Veerhuis, ditmaal met succes. Na intens granaatvuur troffen de eerste verkenners alleen een lege ruïne aan. Ondanks de verwoesting stond het gebouw nog steeds overeind.
Op deze dag sneuvelde helaas Lance Serjeant Wilfred Rigby.
Hij werd begraven op het dorpsplein in Haps. In oktober 1944 werden daar ook drie andere Britse soldaten begraven. Het waren zijn kameraden Francis Charles Cannings en Warren James Harris, beiden van het 2e Bataljon Lincolnshire Regiment, en Jack Arthur Maddock Longhurst van het 7e Hampshire Regiment. De graven van deze soldaten werden liefdevol onderhouden door de inwoners van het dorp Haps en er werden regelmatig bloemen neergelegd.
Alle vier werden ze op 18 juli 1946 naast elkaar begraven op de oorlogsbegraafplaats van Overloon.
