Op de begraafplaats van de Commonwealth War Graves Commission in Overloon, in de volksmond ook wel het Engels kerkhof genoemd, bevinden zich 281 graven. Ieder met een eigen verhaal. In deze reportageserie belicht Stichting Overloon War Chronicles iedere keer 1 zo’n  bijzonder verhaal. Deze keer grafnummer 2, vak III, rij B.

Bertie Anger (1925 – 1944)
Avenue of Remembrance

“Het peloton ging in dekking en ik controleerde snel onze verliezen. Onze compagniecommandant moest weten wat de actuele situatie was, dus ging ik zelf een linie terug. Via de dekking van heggen, stronken en een brandende tank, meldde ik onze actuele situatie.”
(Bron: Getuigenis van John Lincoln, soldaat van het Royal Norfolk Regiment)

Het afscheid is moeilijk, maar er is geen weg terug. De moeder kijkt haar zoon na, terwijl hij steeds verder de Avenue of Remembrance af loopt. Op weg naar zijn regiment dat verderop op de basis is gelegerd. Op weg naar die verschrikkelijke oorlog.

Bertie Charles Anger wordt geboren in 1925 in Stoke-by-Nayland, een klein dorp in het zuiden van Suffolk, op de grens met Essex. Hij is de zoon van Percy Charles Anger en zijn vrouw Maud Mary Anger. 
Bertie’s vader Percy is eigenaar van een bouwbedrijf in het dorp, P.C. Anger & Son Ltd.
Zijn moeder is de eigenaresse/waardin (ofwel landlady) van de lokale pub, de Black Horse Public House, waar de hele familie ook woont.
De familie bestaat verder uit nog 5 kinderen: de dochters Eva Cicely (Ciss) en Mary en de zonen, Arthur, Roy en Peter.

Na zijn schooljaren kiest Bertie voor het slagersvak en gaat werken voor Villlage Butchers, een slagersbedrijf met 3 winkelvestigingen in de regio. Het bedrijf wordt gerund door de broers Cyril en Frank Webb, die het bedrijf na dood van hun vader en oprichter Walter Webb in 1930 hebben overgenomen. Bertie start daar met het rondbrengen van bestellingen naar klanten.

Bertie gaat het leger in, hij wordt Private (soldaat) in de Royal Norfolk Regiment, 1st Bn. (het 1e bataljon). Royal Norfolk Regiment is de officiële naam, maar alom wordt de naam Norfolks gehanteerd.
En dan komt ook voor Bertie de dag dat hij moet vertrekken naar het front.

Via Normandië, Noord-Frankrijk en België komen de Norfolks in Nederland terecht, waar het regiment ingezet zal gaan worden in de strijd om Overloon en Venray, de eerste fase van de verovering van het Duitse bruggenhoofd Venlo.

Nadat Overloon met veel moeite is bevrijd op 13 oktober, staan de Britten die avond direct weer voor een nieuwe opdracht: vanuit Overloon het voorterrein richting de Loobeek (Molenbeek) veroveren zodat de Britten daarna kunnen oprukken naar Venray. Het is een moeilijke opdracht, aangezien de Britten richting de Loobeek over open terrein moeten oprukken en ze weten dat de Duitsers juist daar hun verdedigingskracht en vuurkracht maximaal kunnen benutten.

Generaal-majoor Lashmer Gordon Whistler (bijgenaamd Bolo Whistler, commandant van de 3e infanteriedivisie en verantwoordelijk voor de aanval op Overloon en Venray) heeft intussen besloten voor de aanval richting de Loobeek 2 bataljons in te zetten die hij tot nu toe in de strijd in reserve heeft gehouden: het bataljon Lincolnshires van de 9e Brigade en het bataljon Norfolks van de 185e Brigade, het bataljon waarin Bertie dient.

De Lincolnshires zullen aanvallen richting de Loobeek vanaf de westkant van de weg Overloon 􏰀 Venray, de Norfolks zullen tegelijkertijd aanvallen vanaf de oostkant van de weg richting de Loobeek.

Hoe het verder gaat kunt u lezen in de volledige versie van “Gezichten uit het verleden” hieronder. 

Zie de uitgebreide lijst in de volledige versie.

Research Arno van Dijk