Ranyard | Charles William
Biografie
Charles William Ranyard stierf op 12 oktober 1944. Hij was 26 jaar oud en was een Lance Corporal in het 1st Battalion van het Suffolk Regiment (Service No. 4350904). Hij werd aanvankelijk begraven aan de Bossenhoekweg in Overloon en herbegraven op de Oorlogsgravenbegraafplaats Overloon.
Het 1st Battalion van het Suffolk Regiment was gestationeerd in Devonport als onderdeel van de 8th Infantry Brigade, 3rd Infantry Division en diende van eind 1939 tot mei 1940 bij de British Expeditionary Force (BEF) in Frankrijk. De divisie stond onder bevel van generaal-majoor Bernard Montgomery. Samen met de rest van de BEF werd het in 1940 geëvacueerd uit Duinkerken. De volgende vier jaar werden doorgebracht met trainen in het Verenigd Koninkrijk voor de invasie van Normandië in 1944, ook wel bekend als D-Day op 6 juni.
Het 1ste Bataljon, onder bevel van luitenant-kolonel Richard E. Goodwin, landde op Sword Beach en was betrokken bij de aanval op en de inname van het Hillman Fort op D-Day zelf. Ze bleven verder trekken door Frankrijk en België, inclusief zware gevechten die veel levens kostten bij Chateau de la Londe en bij Tinchebrai voordat ze in Nederland aankwamen en op 1 oktober Molenhoek bereikten, net onder Nijmegen. Van daaruit draaiden ze om naar het zuiden, via Mook en Rijkevoort om bezet Overloon vanuit het noorden te naderen. Het doel was om Overloon aan te vallen en de vijandelijke salient ten westen van de Maas te zuiveren in wat bekend stond als Operatie Aintree.
De aanval op Overloon werd vertraagd door hevige regen en zeer modderige omstandigheden tot de middag van 12 oktober. Het plan was dat het 1st Suffolk Regiment rechts zou aanvallen terwijl het 2nd Battalion van het East Yorkshire Regiment links verder zou gaan. Bij die aanval op die dag werden één officier en 9 mannen van het 1ste Bataljon van het Suffolk Regiment gedood, waaronder Charles William Ranyard, en nog eens 2 officieren en 55 mannen raakten gewond. Overloon werd op 14 oktober met succes bevrijd, maar ten koste van veel mensenlevens.
Familiegeschiedenis
Charles werd in 1918 geboren in het kleine dorpje Welton le Wold, tussen Market Rasen en Louth in Lincolnshire als zoon van Ernest en Annie Ranyard.
Ernest Ranyard was in 1906 getrouwd met Annie Rushby in het district Louth in Lincolnshire. Beiden waren geboren in 1884. Ze kwamen allebei uit lang gevestigde boerenfamilies in Lincolnshire, hoewel hun families vaak verhuisden om werk te vinden. Ernest en Annie kregen de volgende kinderen: George Ernest 1909, Cyril Ephraim 1911, Herbert Dennis 1913, Jack 1915, Charles William 1918, Ida M 1920 en Ronald Arthur 1923.
Ten minste tot 1921 leek het gezin regelmatig te verhuizen tussen kleine boerendorpjes in of net ten westen van de Lincolnshire Wolds rond Louth. Ernest werkte meestal als koeienhoeder. Ernest stierf in 1928 in het Horncastle district van Lincolnshire, slechts 44 jaar oud. Hij werd begraven in St German’s Church in Ranby. Charles zou toen net 10 jaar oud zijn en Annie bleef achter met zes kinderen tussen de 5 en 19 jaar oud.
Waarschijnlijk woonde het gezin al in Bleasby Moor in Legsby tegen de tijd dat Ernest stierf, want Tom Ranyard (de zoon van George Ernest Ranyard en dus de neef van Charles William Ranyard) geeft aan dat Ernest voorman was op Dring’s Farm, Bleasby House, Legsby. Legsby is een klein dorp net ten zuidoosten van Market Rasen. Ze waren daar zeker in 1936 toen Ernest en Annie’s 13 jaar oude zoon Ronald overleed, want hij ligt begraven in St Thomas’ Church in Legsby. Hij gelooft dat de meeste familieleden ooit in de landbouw werkten bij de Drings. Bleasby Moor was een klein gehucht net ten zuiden van Legsby en verschillende van de huizen waren eigendom van de familie Dring om hun arbeiders te huisvesten.
In september 1939 woonde Annie in Bleasby Moor met Jack en Ida, beiden nog vrijgezel. Jack werd beschreven als een dierverzorger en Ida was een betaalde huishoudelijke hulp. In hetzelfde gebied woonde George die nu werd omschreven als Cowman en getrouwd was met zijn twee kinderen, hoewel zijn vrouw op dat moment niet aanwezig was. Cyril (meestal Sid genoemd) en zijn vrouw Alice woonden vlakbij in Legsby zelf.
Het kan zijn dat Charles in 1937 verhuisd was uit Legsby om als boerenknecht te gaan werken in Harrington aan de zuidkant van de Wolds, want het is mogelijk dat hij degene was die dat jaar in Driby op het matje geroepen werd voor rijden zonder rijbewijs, het ontbreken van een geluiddemper op een motor, het gebruik van een onverzekerde motor en het gebruik van een motor zonder rijbewijs. Blijkbaar had zijn vriend, Edward Bellamy, hem toestemming gegeven om zijn motorfiets te gebruiken, ook al was het rijbewijs het jaar daarvoor verlopen en had hij de verzekering van de vorige eigenaar nog niet overgeschreven. Charles vertelde de agent die hem betrapte “Ik ben gewoon een ritje aan het maken. Mijn vriend heeft hem me geleend. Ik leer het alleen maar. Ik ga er in het voorjaar een kopen”. Toen Bellamy werd gevraagd waarom de demper was verwijderd, zei hij “Ik dacht dat de motor beter klonk zonder” – wat voor gelach zorgde in de rechtszaal. Ze kregen allebei een boete van £2 en een rijontzegging van 12 maanden.
In september 1939 leken Charles en Herbert niet meer in Legsby te wonen. Herbert trouwde in de zomer van 1939 met zijn vrouw Phyllis Harris in York, maar in september woonde ze weer bij haar ouders Septimus en Alice Harris in Lissington, een kilometer of wat van Bleasby Moor. Volgens Tom Ranyard was Herbert ook in actieve dienst in WO2, dus misschien had hij zich al aangemeld. De enige Charles Ranyard die rond de juiste tijd werd geboren en in het register van september 1939 kon worden gevonden, was een Charles W Ranyard (met een geboortedatum van 31/5/1918) die als metselaar werkte in Beverley in de East Riding of Yorkshire en in het huishouden woonde van George en Olive Saywell op 37 Cherry Tree Lane. George was ook een metselaar, slechts 5 jaar ouder dan Charles. Of dit is dezelfde Charles William Ranyard uit Lincolnshire (die misschien Herbert is gevolgd in het metselen), of misschien had hij zich toen ook al samen met Herbert aangemeld.
Tom Ranyard kan zich nog net herinneren dat hij Charles ontmoette toen ze allebei op bezoek waren bij Toms grootmoeder (Charles’ moeder) Annie Ranyard en haar zoon Jack in Bleasby Moor toen Charles met verlof thuis was. Hij heeft een vage herinnering dat hij misschien een Matchless motorfiets had, wat suggereert dat hij zijn eerdere ambitie om een motorfiets te bezitten heeft waargemaakt.
Terwijl Herbert de oorlog overleefde, stierf Charles helaas in Overloon in 1944. Hij wordt herdacht op het oorlogsmonument op de lynchpoort van St Thomas’ Church in Legsby.
Annie en Jack en zijn vrouw Betty bleven tot hun dood samenwonen in Legsby. Annie stierf in 1968, 84 jaar oud, en ligt begraven in St Thomas’ in Legsby.
