Zoon van Martha Winifred Cadman en George Patrick Collins. Geboren in Stourbridge. Getrouwd met Minnie Nancy Barnsley, vader van een dochtertje. Hij woonde in Staffordshire.
Ernie zoals hij binnen de familie genoemd werd, was één van de acht kinderen (4 jongens en 4 meisjes). Aan het begin van de oorlog werden de jongens gescheiden van hun ouders en zusjes. Zij zagen elkaar niet meer gedurende 45 jaar, waarin 2 broers uit het gezin sneuvelden tijdens de oorlog. Het enige wat de familie wist was dat er 2 broers waren omgekomen in de oorlog.
Pas sinds een aantal jaren weten ze dat Alexander begraven ligt in Overloon en zijn ze nog steeds op zoek naar Alexander’s broer Leslie Collins die ook sneuvelde in de oorlog.
Zoon van Sidney en Hilda Ellen Louisa Champion. Tweelingbroer van Frances en broer van Eric, Ernie en Roy en Doreen.
Sidney werd geboren in Battersea, London Borough of Wandsworth, Greater London, England.
Hij diende bij het King’s Own Scottish Borderers, 1st Bn. en sneuvelde op 1 november 1944. Sidney werd tijdelijk begraven aan de Holthesedijk in Overloon samen met 10 andere militairen en herbegraven op 2 juni 1947 op Overloon War Cemetery.
Hij had een tweelingbroer Frances Thomas Champion die eveneens sneuvelde tijdens de Tweede Wereldoorlog, op 3 juli 1944 in Hermanville-sur-Mer, Departement du Calvados, Basse-Normandie in Frankrijk. Frances ligt begraven op Hermanville War Cemetery.
George Charles Smith, Pilot Officer, air gunner, was lid van de bemanning van de Stirling III BK718 die op 4 juli 1943 werd neergeschoten, ofwel door Flak88 ofwel door Hayo Hermann (luftwaffepiloot). Ze stegen op 3 juli 1943 om 23.26 uur op van West Wickham en stortten neer bij Mehlem op de westoever van de Rijn, 10 km ten zuidoosten van Bonn. De bemanning ligt begraven op Overloon War Cemetery, behalve Sgt I.H. Norris, die erin slaagde het vliegtuig te verlaten en krijgsgevangene werd.
Short Stirling BK718 tekening en copyright Ivan Berryman
Geoffrey Charles Smith werd geboren op 8/4/1923 in St Helen’s, Lancashire. Zijn ouders waren Charlie en Ellen Smith. Charlie is geboren op 11/9/1893 en Ellen op 27/10/1895. Charlie Smith trouwde in 1918 in St Helen’s met Ellen Bellis.
In juni 1921 woonden Charles en Ellen Smith op 102, Birchley Street, St Helens, met Ellen’s ouders, William en Emily Bellis en hun andere dochter, Elsie Bellis. In 1911 werd Charles beschreven als Glassnijder – nu werkte hij als Voorman Plate Glassnijder bij de lang gevestigde Pilkington Brothers Glass Works in St Helen’s. Voor haar huwelijk was Ellen een leerling banketbakker. Geoffrey werd twee jaar later geboren, in 1923. Ze kregen nog een kind, William Brian Smith, op 7/5/1931.
In september 1939 woonde Geoffrey C. Smith met zijn vader op 16 Devonshire Gardens, Winchmore Hill, wat nu deel uitmaakt van Endfield in Noord-Londen. Charles werd nu beschreven als “Foreman Plate Cathedral Glass” en Geoffrey werkte als Engineering Junior Draughtsman. Geoffrey was nog steeds vrijgezel. Charles was nog steeds getrouwd, maar noch zijn vrouw noch zijn andere zoon waren aanwezig. Ellen Smith woonde op dat moment in 110 Birchley Street, St Helens, in het huishouden van John E en Martha Edwards samen met weduwe Lillian Naylor, maar er was geen kind aanwezig. Het kan zijn dat ze op de datum van het register bij hen op bezoek was. Er is geen familieband met de Edwards bekend, maar ze woonden maar een paar huizen verderop in Birchley Street, waar Ellen en haar ouders in 1921 woonden, dus ze waren waarschijnlijk vrienden. William kan bij andere familieleden zijn geweest.
Ellen Smith overleed op 3 september 1956. Ze woonde op 16 Devonshire Gardens in Enfield. Ten tijde van haar overlijden werd Charles vermeld als fabrieksvoorman. Charles zelf overleed op 15 juli 1967 met als adres nog steeds 16 Devonshire Gardens. Geoffrey’s broer, William Brian Smith, beheerde zijn nalatenschap. William woonde toen op 24 Andrews Road, Earley, Reading. Hij trouwde met Valerie Gillian Clarkson in Surrey in 1956 en kreeg een dochter Karen Amanda Smith en een zoon Martin Geoffrey Smith. Hij stierf in 2017 in Reading en Valerie overleed ook daar in 2023.
Geoffrey Charles Smith wordt herdacht op een gedenkteken voor tien mannen die in de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen in Grange Park Methodist Church in Enfield, vlakbij Devonshire Gardens. De kerk is gebouwd in Art Deco stijl en werd pas in 1938 geopend. Hij staat ook bekend als “The Church in the Orchard”.
Bronnen en credits
FindMyPast website: Burgerlijke en parochiële geboorte-, huwelijks- en overlijdensregisters; volkstelling in Engeland en registers uit 1939; militaire registers Dienststaat van Geoffrey Charles Smith van het Ministerie van Defensie Diverse RAF-gerelateerde websites voor informatie over zijn eenheden https://www.iwm.org.uk/memorials/item/memorial/84390
Foto geschonken door Karen A. Garrod, Geoffrey’s nicht.
Hugh Murray, sergeant, boordwerktuigkundige, was lid van de bemanning van de Stirling III BK718 die op 4 juli 1943 werd neergeschoten, ofwel door Flak88 of Hayo Hermann (luftwaffepiloot). Ze stegen op 3 juli 1943 om 23.26 op van West Wickham en stortten neer bij Mehlem op de westelijke oever van de Rijn, 10 km ten zuidoosten van Bonn. De bemanning ligt begraven op Overloon War Cemetery, behalve Sgt I.H. Norris, die erin slaagde het vliegtuig te verlaten en krijgsgevangene werd.
Short Stirling BK718 tekening copyright Ivan Berryman
Hugh Murray werd op 1 februari 1918 geboren op 38a Hunter Street, Lochgelly, Fife, Schotland. Hij was de zoon van Hugh Murray, die mijnwerker was, en Alison Nicol Erskine Murray (geboren Wood), hoewel Alison altijd Alice werd genoemd. Hugh (Snr) was geboren in 1882 en Alice in 1890. Ze trouwden op 1 juni 1907 in het nabijgelegen Ballingry.
Hugh en Alice kregen de volgende vier kinderen: William geboren in 1907, Johanna geboren in 1910, George geboren in 1912 en Hugh geboren in 1918. Hugh en Alice brachten ook nog een 5e kind groot. Zij was Janet Leitch (geboren 1923) en was de dochter van Hugh Murray (Snr’s) nicht – buitenechtelijk geboren – maar werd door Hugh en Alice opgevoed als hun eigen kind. Ze was een paar jaar jonger dan Hugh (Jnr). Het gezin woonde in Lochgelly in 1911 en 1921.
Voor de oorlog werkte Hugh als monteur in de busgarage van Messrs. Alexander & Sons in Lochgelly.
Als kind wist men dat Hugh hemofilieus was. Zijn neef, ook Hugh Murray, herinnert zich dat zijn grootmoeder hem vertelde dat als Hugh thuiskwam met een bloedneus, ze wist dat ze een emmer nodig had! Zowel hij als zijn zus Audrey herinneren zich dat ze hem vertelden dat Hugh waarschijnlijk rond zijn 20e, dus rond 1937/8, in het ziekenhuis lag voor een grote operatie. Het lijkt erop dat hij toch niet aan hemofilie leed, maar aan een soortgelijke ziekte die werd genezen door het verwijderen van de milt. Het lijkt erop dat dit op dat moment een zeer nieuwe procedure was om deze ziekte te genezen en hij werd behandeld als een case study voor. Het lijkt er echter op dat noch Hugh noch zijn familie ooit te horen kregen dat het eigenlijk geen hemofilie was. Hugh leek te zijn genezen, maar Audrey zegt dat hij een groot litteken rond zijn middel had van voor naar achter aan één kant.
Audrey herinnert zich dat Hugh in Schotland bij de RAF probeerde te komen, maar dat hij werd afgewezen toen ze hem vroegen wat zijn litteken had veroorzaakt en hij zei dat hij hemofilie had. Iemand raadde hem aan om naar Engeland te gaan en daar te solliciteren, maar dat als ze naar het litteken vroegen, hij moest zeggen dat hij niet wist waarom het er was. Hij deed dit en werd aangenomen. Hij meldde zich aan in januari 1939, 9 maanden voor het begin van de oorlog.
Enige tijd na zijn dood werd zijn moeder benaderd door een arts die contact met Hugh wilde opnemen om zijn vooruitgang na de operatie te volgen voor een medisch artikel – niet wetende dat hij in de oorlog was gestorven. Een paper werd gepubliceerd in september 1949 door H N Robson MB MRCPE, Docent, Dept of Medicine Universiteit van Edinburgh, in de Edinburgh Medical Journal waarin werd opgemerkt dat 16 van de 19 gevallen behandeld in dit was tussen 1932 en 1949 was succesvol geweest. Ongetwijfeld zou Hugh in dit onderzoek zijn opgenomen als hij nog had geleefd.
Als hij werkelijk hemofiliepatiënt was geweest en de operatie niet had ondergaan, had hij misschien niet bij de RAF gekund en was zijn leven misschien gered.
Hugh’s vader stierf in 1940 in Lochgelly, 58 jaar oud.
Hugh Murray trouwde met Frances McMillan Mitchell op 13 september 1941 in Lochee, dat deel uitmaakt van Dundee.
Marriage of Hugh and Frances Murray MacMillan
Frances McMillan Mitchell werd geboren in 1915/16 in Forgan dat aan de overkant van de Tay ligt van Dundee en in de buurt van St Andrews. Haar moeders meisjesnaam was Rae. Haar vader, James Mitchell, werd geboren in 1873. Haar moeder, Jane Rae, werd geboren in 1889. Ze trouwden waarschijnlijk in Blythswood in Glasgow in 1905. Ze schijnen de volgende kinderen te hebben gehad: David C geboren 1906, John R geboren 1908, Margaret S M C geboren 1910, Rachel C Mc geboren 1911, Frances Mc 1916.
De moeder van Hugh, Alice, verloor haar beide ouders in 1943, haar vader in dezelfde maand (juli) als haar zoon en haar moeder 5 maanden later. Beiden waren in de 80. Het moet heel verwoestend voor haar zijn geweest om haar man, zoon en ouders in slechts 3 jaar tijd te verliezen.
Hugh werd in juli 1943 als vermist opgegeven. In de Fife Free Press van 17 juli stond het als volgt:
“Als vermist opgegeven – Sergeant Hugh Murray, boordwerktuigkundige, RAF, jongste zoon van wijlen de heer Hugh Murray en van mevrouw Murray 110 South Street, Lochgelly, is officieel als vermist opgegeven als gevolg van luchtoperaties. Hugh is 25 jaar oud en kwam in januari 1939 bij de RAF, negen maanden voor het uitbreken van de oorlog. Daarvoor werkte hij als monteur bij de Lochgelly garage van Messrs Alexander & son Ltd.”
Volgens de kleinzoon en kleindochter van Alice heeft ze nooit echt geaccepteerd dat Hugh dood was. Ze had Hugh’s logboek ontvangen en er was haar verteld dat hij vermist was, vermoedelijk dood. Ze geloofde dat hij misschien zijn geheugen had verloren na de crash en op een dag naar huis zou terugkeren. Dit geloof werd ook gevoed door een vergissing toen een ID-tag voor de verkeerde man bij haar werd afgeleverd – ze dacht dat er misschien sprake was van een persoonsverwisseling met de man die was omgekomen.
Ergens na de oorlog bezocht Ivor Norris Hugh’s moeder en de familieleden van de andere omgekomen bemanningsleden. Haar kleindochter, die toen nog maar jong was, kan zich herinneren dat ze een man in uniform bij haar grootmoeder op bezoek zag. Ze haastte zich om haar vader te vertellen dat oom Hugh terug was omdat hij in uniform was. In plaats daarvan was het Ivor. Misschien om Alice ervan te overtuigen dat haar zoon dood was, vertelde Ivor haar dat hij langs de crashplaats was gereden toen hij aanvankelijk gevangen werd genomen. Hij zei dat alleen de staart nog uit de grond stak – de rest was zo erg verwoest dat niemand het had kunnen overleven. Uit brieven die hij kort na de crash vanuit het krijgsgevangenkamp naar zijn familie stuurde, blijkt echter dat hij het lot van zijn medebemanningsleden op dat moment niet wist.
De familie verloor het contact met Frances, Hughs vrouw, die waarschijnlijk bij haar eigen familie in Dundee was terwijl Hugh in Engeland diende. Ze waren slechts 20 maanden getrouwd.
In augustus 1947 woonde ze bij de familie Mitchell op 20 Caird Avenue, Dundee. Ze had contact met de heer Harrie van Daal over zijn adoptie van het graf van haar man in Overloon.
Op 19 augustus 1947 schreef ze hem het volgende:
“Geachte heer, enige tijd geleden schreef ik u om te informeren naar de adoptie van mijn man die begraven was op de Amerikaanse begraafplaats Margareten en omdat ik me volledig bewust ben van de omvang van het werk dat uw vriendelijke taak u oplegde, heb ik me geen zorgen gemaakt over het tijdsverloop.
Ons Air Ministry heeft ons echter laten weten dat het lichaam is overgebracht naar de Britse militaire begraafplaats in Overloon. Ik zal de door u gevraagde informatie herhalen. 632757 Sergeant Hugh Murray RAF Plot 3 Rij A Grafnummer I Britse Militaire Begraafplaats Overloon. Onze religie is de Church of Scotland, maar dat hoeft geen bezwaar te zijn, want ik zou iedereen zegenen die zo vriendelijk is om af en toe een bloem op het graf van mijn geliefde te leggen, ongeacht hun geloofsovertuiging.
Ik kan u verzekeren dat de beproeving van uw land op dit moment met diepe sympathie en interesse wordt gevolgd door velen zoals ik. Onze gebeden gaan op dit moment uit naar Nederland en we bidden dat u geen verdriet meer zult kennen, maar dat er vrede zal heersen over de vriendelijke mensen die tijd vinden om voor de graven van buitenlanders te zorgen.
God zij met uw land en volk
Hoogachtend, Mevrouw Francis Murray.”
De heer Van Daal was de oprichter van het Oorlogsmuseum Overloon. Hij begon een paar weken nadat de oorlog voorbij was, dus hij was ver vooruit in denken en actie ondernemen. Hij werkte als klerk bij de plaatselijke gemeente en hij bleef maar vragen en lobbyen bij de toenmalige burgemeester om een museum te maken. Hij deed dat omdat hij voor de Tweede Wereldoorlog in Ieper, België, was geweest en daar alle verwoestingen had gezien als gevolg van de Grote Oorlog. Daarom werd hij geïnspireerd om een museum in Overloon te stichten. Hij adopteerde Hugh’s graf.
Frances trouwde voor de tweede keer in 1949. Haar man was Thomas Henry G Kisby. Het huwelijk vond plaats in de wijk St Clement in Dundee.
Een Dorothy Kisby werd geboren in 1950 in Huntly, maar het is niet bekend of zij hun dochter was. Een andere persoon genaamd Jean Ellen Mitchell Kisby trouwde met Bruce Sydney Paterson in 1975 in Dundee. Het volgende commentaar werd achtergelaten door een Jean Paterson op 8 januari 2020 naast een online gedenkteken voor Hugh: “Je plukte altijd een van je moeders rozen om aan mijn moeder te geven voor haar knoopsgat, tot grote ergernis van je moeder. Ik hoop dat je haar rozen plukt in de hemel. Je had mijn vader kunnen zijn als de oorlog er niet was geweest. Moge je rusten in vrede.” Hugh’s neef bevestigde dat zijn grootmoeder inderdaad erg trots was op de rozen die ze in haar voortuin kweekte, maar hij wist niets van een kind uit een van Frances’ huwelijken.
Alison Nicol Erskine Murray overleed in 1962 in Lochore op 72-jarige leeftijd. Lochore ligt net ten noorden van Lochgelly.
Frances McMillan Kisby overleed in 1984 op 68-jarige leeftijd in Dundee.
Hugh’s biologische familie wist nooit waar hij begraven lag tot 1993/4 toen Audrey en haar man op een herdenkingsevenement voor oorlogsslachtoffers waren in hun dorp Metheringham in Lincolnshire, waar een oude RAF-basis ligt. Ze raakten aan de praat met Dick Breedijk uit Nederland die boeken heeft geschreven over RAF-mannen die in Oost-Nederland zijn neergestort. Hij vond veel informatie voor hen waaronder de begrafenis en herbegrafenis.
Hugh’s neef, de oudste overlevende man van zijn lijn, heeft Hugh’s logboek en heeft in 2014, na de late introductie van de Bomber Command Clasp (bar voor de 1939-45 Star), zijn medailles aangevraagd en gekregen.
Zijn oom William zat 20 jaar bij de marine, maar zijn vrouw stierf op 25-jarige leeftijd aan tbc en ze kregen geen kinderen. Zijn zus Johanna had ook geen kinderen.
Janet Leitch (5 jaar jonger dan Hugh) trouwde in 1945 met John McArthur en kreeg drie kinderen: Alison, William en Ian.
De familie heeft nog steeds banden met de RAF. De man van Hughs nicht, Audrey Graham, diende 22 jaar bij de RAF; haar zoon zat 24 jaar bij de RAF en haar kleinzoon diende 10 jaar bij de RAF – momenteel werkt hij in België voor de NAVO.
Hugh Murray
Bronnen en credits
Uit Scotland’s People: Wettelijke geboorte-, huwelijks- en overlijdensregisters en volkstellingen FindMyPast voor militaire gegevens Internationale database met verliezen van het Bomber Command Centre https://www.iwm.org.uk/memorials/item/memorial/84390 Fife Free Press 17 juli 1943. Findagrave website voor foto en commentaar door Jean Paterson Edinburgh Medical Journal – Sept 1949 – Medische aspecten van splenectomie Door H N Robson MB MRCPE P384-5 Overloon War Chronicles Foundation archief voor Harry van Daal Brief Foto’s en informatie van Hugh Murray en Audrey Graham, neef en nicht van Hugh Logboek van Hugh Murray van zijn neef Hugh Murray 149 Squadron Operations Record Books dec 1942: Nationaal Archief AIR 27/1002 24 149 Squadron Operations Record Books jan -juni 1943: Nationaal Archief AIR 27/1003 2,4,6,8,10,12 Assistentie van Dick Breedijk – Nationaal Archief – Operationele gegevens voor BK718 Logboek van Ivor Norris – van zijn zoon Tony Norris Andere informatie over 90 squadron missies en bemanning verzameld door Ivor Norris – van Tony Norris 90 Squadron Operations Record Books feb-jun 1943: Nationaal Archief AIR 27/731 10, 12, 14, 16, 18 90 Squadron Operations Summary feb-jun 1943: Nationaal Archief AIR 27/731 9, 11, 13, 15, 17 Royal Air Force Flight Engineer & Air Engineer Association Website – https://raffeaea.com/history-2/ Diverse RAF-gerelateerde websites voor informatie over RAF-eenheden
Research Elaine Gathercole, Tracey van Oeffelen en Gerard Berkers.
Robert Charles Platt werd geboren op 17 augustus 1913 in Tottenham en was de zoon van James Francis en Amelia Louisa Minnie Platt uit Teddington, Middlesex.
In juni 1921 woonde hij met zijn ouders en tweelingzussen Frances Amelia en Lily Ida op 59, Atbara Road, Teddington, Surrey. Zijn zussen werden in mei 1911 geboren in Islington. Zijn vader, James Francis Platt, was een reparateur van kasregisters en werkte voor zichzelf. Hij werd geboren in april 1885 in Islington. Zijn moeder, Amelia Minnie Platt, werd geboren in januari 1989 in St Pancras.
In september 1939 woonde Robert nog steeds bij zijn ouders op 7 Cambridge Crescent, Teddington. Hij werkte als Aeronautical Process Engineer. Hij was nog steeds ongehuwd. Zijn tweelingzussen woonden niet in het huishouden, maar er was een gesloten dossier dat de aanwezigheid van een kind suggereerde, mogelijk een van de kinderen van zijn zussen.
Lily Platt was in 1933 getrouwd met Charles M T Bertola in Kingston, Surrey. Ze schijnen één kind te hebben gekregen in Brentford in 1938. Frances Platt trouwde met Lewis H J Richards in Staines in 1936. Ze schijnen tussen 1938 en 1954 drie kinderen te hebben gekregen, allemaal in Brentford/Londen.
Robert Charles Platt, Flight Lieutenant, piloot, was lid van de bemanning van de Stirling III BK718 die op 4 juli 1943 werd neergeschoten, ofwel door Flak88 ofwel door Hayo Hermann (luftwaffepiloot). Ze stegen op 3 juli 1943 om 23.26 uur op van West Wickham en stortten neer bij Mehlem op de westoever van de Rijn, 10 km ten zuidoosten van Bonn. De bemanning ligt begraven op Overloon War Cemetery, behalve Sgt I.H. Norris, die erin slaagde het vliegtuig te verlaten en krijgsgevangene werd.
Short Stirling BK718 tekening en copyright Ivan Berryman
Plane data: Short Stirling III Serialnr. BK718 Call Sign: WP-M Unit: 90 Sqdn. Take off: 11:26 PM West Wickham airfield. Target: Köln. Operation: Bombing. Shot down by FLAK. Crashed at Bonn-Mehlem, Germany. Buried Plot VII-D-13 Venray War Cemetery, Netherlands. Reburied 01/05/1947 Overloon War Cemetery, Netherlands.
FindMyPast website: Burgerlijke en parochiële geboorte-, huwelijks- en overlijdensregisters; volkstelling in Engeland en registers uit 1939; militaire registers
